Miramos este cadro e cada neno/a foi dicindo o que vía:
- Unha señora que ten un brazo. (Noa)
- Un brazo amarillo. (Lara)
- Ten pantalóns marróns. (Andrea)
- Ten unha cabeza, unha boca, uns ollos. (Xulián)
- Unha muller amarilla. (Daniel)
- Ten unha teta. (Miguel)
- Está nunha cárcere. (Lara)
- Polas ventás está escuro. (Mateo)
- Hai que acender a luz para non ter medo. (Óscar)
A continuación representamos o cadro.
Preparándose:
Preparándose:
¡Están simpatiquísimos!, seguro que non se esquecerán nunca dos cadros de Luis Seoane e do que significou para a cultura galega.
ResponderEliminar